فضل الله بن علی راوندی علامه امام سید ضیاء الدین، ابوالرضا فضل الله بن علی راوندی از علمای بزرگ قرن ششم هجری است. وی در حدود سال 483 ق در راوند کاشان چشم به جهان گشود. از آنجا که در خاندان فقاهت و علم و ادب پرورش یافت، درعلوم مختلف اسلامی همچون فقه، حدیث و تفسیر بهرهای وافر داشت. در سنین جوانی به محضر بزرگانی همچون شیخ طبرسی( صاحب تفسیر مجمع البیان) و حسن بن ابی جعفر( شیخ طوسی) رسید. شرح حال مفصل راوندی در کتاب لمعة النور و الضیاء فی ترجمة السید ابی الرضا نوشته حضرت ایت الله مرعشی نجفی و کتاب نهج البلاغه عبر القرون نوشته علامه فقید سید عبدالعزیز طباطبائی آمده است. از راوندی کتابهای بسیاری در زمینههای گوناگون حدیث، تفسیر، شرح و ترجمه به جای مانده است. بخشی از کتابهای او عبارتند از: ادعیه السرٌ، ترجمةالعلوی للطب الرضوی، الاربعین فی الاحادیث، الحاشیه علی امالی المرتضی، شرح نهج البلاغة، دیوان الراوندی، النوادر،الکافی فی التفسیر، ضوء الشهاب، شرح شهاب الاخبار قضاعی. راوندی در حدود سال 572 ق درگذشته ومدفن او در ضلع شمالی مسجد جامع کاشان واقع است.
نویسنده: absa2005 |
یکشنبه 85 مهر 23 ساعت 10:46 صبح
|
|
نظرات دیگران نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|